Cumartesi Sevgililer Günü.Sizin için ne kadar önemli bilmiyorum ama hayata bir renk katması açısından ben böyle günleri seviyorum.Çok önemsiyorum diyemem ama ne bileyim hoşuma gidiyor işte.Sinema ,yemek, bir buket çiçek, bazen güzel bir hediye beni mutlu ediyor.Kimin hoşuna gitmezki değil mi ama.
Çok derinlere inince tüketim toplumunun bir getirisi, bir kandırmaca olarak gelebilir insana.Ama zaten hayatın hoşluklar üzerine kurulu bir düzen olması gerekmez mi?Fazla felsefe ve fazla gerçekte dünyayı çok yaşanası bir yer yapmıyor maalesef.Zaten yaşam sonderece yorucu ve uğraşılması gereken bir sürü sorun kapımızda bekliyorken böyle günler nefes aldırıyor ve mutlu edebiliyor diye düşünüyorum.
Oğlumun uykusuzluğu devam ediyorken ve de enerjim yerindeyken sevgililer günü yazımı yazayım dedim.Birbirini seven herkesin mutlu olması dileğiyle...
5 yorum:
Kesinlikle doğru yazmışsın.Bir bahane aslında.Tadını çıkartmamız lazım:))
Ahh ahh sevgili olmak var ama eş değil...
O zaman daha çok inanıyorduk şimdi yemiyoruz :)))
Bir günlüğüne de olsa inansak olmaz mı:)
hehehe ilahi özii,valla çok güldüm sabah sabah...
seni gördüğüme sevindim melekcim...:)
Bende seni gördüğüme sevindim..
Yorum Gönder