Dayanışma!...

Dün akşam çok keyif aldığım bir konserdeydik. Engelli Aileleri Dayanışma Derneğinin düzenlemiş olduğu Kardeş Türküleri ve İlkay Akkaya konseri.Daha önceki yazılarımda da ENAD'dan bahsetmiştim.Zaman zaman yapmış oldukları etkinliklere katılmaktayız.İşimiz dolayısıyla bu derneği yakinen tanıyoruz.(Engelli çocuklara eğitim veren bir Özel eğitim kurumumuz var.)Böyle bir derneğin varlığından çok kişinin haberi olduğunu düşünmüyorum.Engelli eğitimi toplumun çok büyük bir problemi aslında.Maalesef bazı özel günler veya bazı haberlerle bunu duyuyor sonra da unutuyoruz.

Neyse konserden bahsetmek istiyordum aslında.Biraz sıkıntılı başladı. Saat 5'te başlaması gerekirken teknik sorunlar nedeniyle 1 saat geçikmeli başladı.Dernek başkanın sosyal sorumluluk anlayışını vurgulayan ve engellilik ve engelli ailesi olmanın zorluğunu anlatan konuşması , engelli çocukların şiir, dans ve müzik gösterileri oldukça etkileyiciydi.

Ve sahneye İlkay Akkaya çıktı.İtiraf etmeliyim çok dinlediğim bir sanatçı değildir.Eşim tüm şarkılarını ezbere bilir ama ben sadece dinlerdim.Ama konser, canlı performans çok farklı oluyor.Su gibi derler ya aynen öyle bir ses İlkay Akkaya.Hayranlarının inanmıyorum bunu yeni mi farkettin nidalarını duyar gibiyim ama maalesef öyle.Güzel ve keyifli bir müzik şöleniydi bu.

Daha sonra Kardeş Türküleri sahne aldı.Onları da konserde ilk dinleyişimdi ama onları daha iyi biliyorum.Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu olarak oldukça kaliteli müzik yapan bir grup.Eski bir halkoyuncu olarak yerimde duramadım tahmin edersiniz.

Dışarı çıktığımızda yoğun bir karyağışı olduğunu gördük.Aracımızın yanına geldiğimizde ise çalışmaması yine de keyfimizi bozmadı.Oldukça uzun bir gün yaşadık ama aldığım keyfin yanında sorunlar canımı sıkmadı desemde böyle keyifli anlardan sonra neden illaki sorun yaşanır sorusuda kafamın bir ucunu kurcalıyordu.