Mim..'Nazım Hikmet'

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşcesine

Sevgili İçimden Geldiği Gibi beni “hayatınıza yön veren şair kim? ” örnek dizelerini yazarmısın konusuyla mimlemiş.

Bugüne kadar pek çok şairden ve şiirlerinden etkilendim mutlaka.Bunların en önemlilerinden biri de şüphesiz Nazım Hikmet'tir.Kim etkilenmemiştir ki Nazım'dan zaten.Seçmekte oldukça zorlandığım iki şiirini herkesle tekrar paylaşmak isterim.Şu günlerde bu şiirlerin tekrar ve tekrar hatırlanması gerektiğini düşünüyorum.Anlamlı bir yaşam yaşamak ve sadece kendimiz için değil insanlık içinde birşeyler yapmak adına yaşamak...

Dünyanın En Tuhaf Mahluku

Akrep gibisin kardeşim,

korkak bir karanlık içindesin akrep gibi,

Serçe gibisin kardeşim,

serçenin telaşı içindesin.

Midye gibisin kardeşim,

midye gibi kapalı rahat.

Ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.

Bir değil, beş değil, yüz milyonlarlasın maalesef.

Koyun gibisin kardeşim,

gocuklu celep kaldırınca sopasını

sürüye katılıverirsin hemen

ve adeta mağrur, koşarsın salhaneye.

Dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,

hani şu derya içre olup deryayı bilmeyen balıktan da tuhaf.

Ve bu dünyada bu zulüm senin sayende.

Ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer

ve hala şarabımızıvermek için üzüm gibi eziliyorsak

kabahat senin,

-demeğe de dilim varmıyor ama-

kabahatin çoğu senin, canım kardeşim!

Yaşamaya Dair

Yaşamak şakaya gelmez,

büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın

bir sincap gibi mesela,

yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,

yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

Yaşamayı ciddiye alacaksın,

yani o derece ve öylesine ki,

mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,

yahut kocaman gözlüklerin,

beyaz gömleğinle bir labaratuvarda

insanlar için ölebileceksin,

hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,

hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,

hem de en güzel en gerçek şeyin

yaşamak olduğunu bildiğin halde.

Yani öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,

yetmişinde bile, mesala, zeytin dikeceksin,

hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,

ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,

yaşamak, yani ağır bastığından.

NAZIM HİKMET