Yeni bir iş için başvuru yaptım ve olması %80 ihtimal.Benim için çalışmaya karar vermek çok zor çünkü oğlum 17 aylık ve onu anneannesine bırakmak zorunda kalacağım.Hem çalışmak istiyorum hem de onu bırakmak istemiyorum.18 aydır evdeyim ve kendimi hiçbir şey yapmıyor, üretmiyor hissediyorum.Çalışınca bu duygum yer değiştirecek mi yoksa tamamıyla suçluluk duygusu mu bunun yerini alacak bilmiyorum.Çocuğumu kendim yetiştirmek istiyorum ama evde de o kadar sıkılıyorum ki bu sıkıntı sanki oğluma da yansıyormuş gibi geliyor.Yani kafam çoook karışık.
Tabiki daha kesinleşen birşey yok ama herhalde ben şimdiden korkmaya başladım.Yeni bir ortam mı beni korkutan yoksa ev, iş ve oğlumun sorumluluklarının hepsini yerine getirip getiremeyeceğim korkusu mu bilmiyorum?
Çünkü büyük şehirde yaşamanın sıkıntıları var.Günde 8 saat çalışsan bile işe gidip gelme ve eve ulaşma süresi 1o-11 saati bulabiliyor.Oğlumun da 10-11 gibi uyuduğu düşünülürse onunla sadece 2-3 saat (en iyi ihtimalle) ilgilenebileceğim.Onunla birlikte olmaya bu kadar alışınca işte bu beni korkutuyor.Ve karar vermem işte bu yüzden de zorlaşıyor.Bir taraftan da çalışan bunca anne varken ben de yapabilirim diyorum.
Kararsız ben bakalım ne karar verecek....
3 yorum:
Canımcım yapacak birşey yok ki !Malesef ilk aylar hiç kolay olmuyor orası kesin ama ...
Çalışmak da lazım , evde bunalıyor insan .Psikolojini kaybetmektense birazcık suçluluk duygusu daha iyi..
Sonuçta bildiğin tek bir şey var Mertcik , emin ellerde olacak :) İnşallah gönlüne göre olur.
bende arkadaşına katılıyorum.Bende korkuyodum,üzülüyordum ama bir şekilde büyüyorlar.Ve biliyorsun bebişlerimiz anneanneleriyle çook mutlular.Bence çalışmak insana çok iyi geliyor ve daha güven verici oluyor.İnşallah herşey istediğin gibi olur.
Yorum Gönder