Güzel Havalar

Kar yağışı, bulutlu, karanlık bir gökyüzü insanı eve tıkılmaya ve nedense mutsuzluğa sürüklüyor.Oysa gökyüzünde azıcık bir aydınlık, bir kuş cıvıltısı insanın içine bir kıpırtı salıveriyor.Yüzde bir gülümseme beliriyor ve yaşama sevinci.........

Ve benim aklıma hep tek bir şiir geliyor Orhan Veli'nin 'beni bu güzel havalar mahvetti' şiiri .Ne güzel anlatmış insanın tüm sorumluluklarını bırakıp sadece bahar güzelliklerini yaşayasını.Şimdi içimden ne geliyor biliyor musunuz? Kendimi dışarı atıp yürümek yürümek yürümek ,bu güzel havayı, güneşi tüm benliğimde hissetmek ....Ama yapamam güzel oğlum uyuyor.Uyanacak yemek yiyecek ve sonra belki üşütmeyeceğine kanaat getirirsem dışarı çıkabileceğim.Olsun :)

Yine de güneş insanın ruhunu ısıtıyor.....

Beni bu güzel havalar mahvetti,

Böyle bir havada istifa ettim

Evkaftaki memuriyetimden.

Tütüne böyle havada alıştım,

Böyle havada aşık oldum;

Eve ekmekle tuz götürmeyi

Böyle havalarda unuttum;

Şiir yazma hastalığım

Hep böyle havalarda nüksetti;

Beni bu güzel havalar mahvetti.